غرور خوردن
لغتنامه دهخدا
غرور خوردن . [ غ ُ خوَرْ / خُرْ / خَرْ دَ ] (مص مرکب ) فریب خوردن . گول خوردن . فریفته شدن . غره شدن :
سنجر اگر خورد ز نوبت غرور
نوبت او بانگ دهل بد ز دور.
سنجر اگر خورد ز نوبت غرور
نوبت او بانگ دهل بد ز دور.
میرخسرو (از آنندراج ).