غرچه فریب

غرچه فریب . [ غ َ چ َ / چ ِ ف ِ / ف ِ ] (نف مرکب ) آنکه غرچه (مخنث و نادان ) را فریبد. فریبنده ٔ غرچه :
از فرازش نبرده سوی نشیب
مگر این گنده پیر غرچه فریب .

سنائی .