غریض

غریض . [ غ َ ] (اِخ ) (متوفی به سال 95 هَ . ق . 714م .) عبدالملک ، مولی العبلات ، مکنی به ابو یزید یا ابومروان . از مولدین بربر و از مشهورترین آوازخوانان در صدر اسلام بود. وی در هنر خود مهارت بسیاری داشت . در مکه ساکن شد و برای سکینه دختر حسین آواز خواند. عود و دف و قضیب را خوب مینواخت . به سبب زیبارویی که داشت به لقب غریض ملقب گردید. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 595). در اعلام المنجد آمده : غریض یکی از پنج مغنی بزرگ عرب به شمار می آید. وی در نوحه گری دست داشته است و در یمن درگذشت . رجوع به العقد الفرید چ مصر 1359 هَ . ق . ج 7 ص 17 و 31 و 32 و عیون الاخبار ج 4 ص 90 شود.