غزلولاور

غزلولاور. [ غ ُ وَ ] (اِ) دبه ٔ برنجین . (برهان قاطع) (آنندراج ). در یک نسخه ٔ خطی جهانگیری آمده : «غز دلاور و غُزیور، دبه ٔ برنجی بود» و در نسخه ٔ خطی دیگر «غزلولاور و غزیور...». (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). شعوری در لسان العجم به نقل از جهانگیری به معنی دبه ای آورده است که در آن ترنجبین و بعضی مرباها گذارند و غزیور را نیز مترادف آن ذکر کرده است . (لسان العجم ج 2 ورق 189 الف ).