غسانی
لغتنامه دهخدا
غسانی . [ غ َس ْ سا ] (اِخ ) حسن بن علی بن ابراهیم بن زبیر، مکنی به ابومحمد و ملقب به قاضی مهذب الدین . اوبرادر احمدبن علی بن ابراهیم (متوفی به سال 563 هَ .ق .) بود و با اینکه در دانش به پایه ٔ برادرش نمیرسید اما در شعر بر وی برتری داشت . این دو بیت ازوست :
و تری المجرة و النجوم کانما
تسقی الریاض بجدول ملان
و لو لم تکن نهراً لما عامت بها
ابداً نجوم الحوت و السرطان .
و تری المجرة و النجوم کانما
تسقی الریاض بجدول ملان
و لو لم تکن نهراً لما عامت بها
ابداً نجوم الحوت و السرطان .
(از قاموس الاعلام ترکی ).