غسانی

غسانی . [ غ َس ْ سا] (اِخ ) (427-498 هَ . ق .) حسین بن محمدبن احمد حافظجیانی اندلسی ، مکنی به ابوعلی و ابوالعباس . او از مشاهیر محدثین و ادبا بود، و در حسن خط و اشعار و نوادر و انساب نیز حظی وافر داشت . و در جامع قرطبه مرجعاستفاده ٔ اعیان افاضل بوده است . و کتاب «تقیید الهمل » در ضبط اسامی مشتبهه ٔ رجال صحیحین از آثار سودمنداوست ، او بنا به نوشته ٔ ابن خلکان در محرم 427 هَ . ق . در شهر جیان واقع در اندلس ولادت یافت و شب جمعه 12 شعبان 498هَ . ق . درگذشت . صاحب کشف الظنون سال ولادت مذکور را سال وفات نوشته است و صحیح نیست . (از ریحانة الادب ج 3 ص 157). رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.