ترجمه مقاله

غسن

لغت‌نامه دهخدا

غسن . [ غ ُ س َ ] (ع اِ) ج ِ غُسنَة و غُسناة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
عدی بن زید گوید :
و احور العین مربوب له غسن
مقلد من خیار الدر تقصاراً.

(منتهی الارب ).


رجوع به غسنة شود.
ترجمه مقاله