غضائری

غضائری . [ غ َ ءِ ] (اِخ ) نصربن حسین بن ابراهیم بن نوح مقری غضائری . سمعانی گوید: او از مشاهیر خراسان بود و فضل و نبوغ داشت ، و خوش تلاوت و خوش نعمت و بسیارعبادت بود. در وضع الحان دست داشت و بیشتر قراء خراسان شاگردان او بودند. وی از ابومحمد حسن بن احمد سمرقندی و فاطمه دختر استاد ابوعلی دقاق و ابوتراب عبدالباقی بن یوسف مراغی و سیدابوالفضل ظفربن داعی بن مهدی علوی سماع حدیث کرد، و من از وی در مهینه حدیث شنیدم و او را در بغداد و نیشابور دیدم . (از انساب سمعانی ورق 409 ب ).