غضاة

غضاة. [ غ َ ] (ع اِ) درختی است ، معروف به طاق . ج ، غضا. و منه ذئب غضا. (منتهی الارب ). درختی است صحرایی مانند کُنار که آتش چوب آن دیر ماند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) . غضاة یکی غضاست . (اقرب الموارد). رجوع به غضا و تاغ شود.