غلاطیه

غلاطیه . [ غ َ ی َ ] (اِخ ) یا گالاثی یا غلاتیا. در اعلام المنجد آمده : غلاطیه نامی است که در قدیم به بلاد شمالی آسیای صغیر اطلاق میشد، مرکز آن آنقره بود. غولیون (گلها) در آنجا ساکن بوده اند (278 ق .م .). بعد رومیان بدانجا مسلط شدند (25 ق .م .). صاحب قاموس کتاب مقدس آرد: غلاطیه از قطعات آسیای صغیر است که در جنوب شرقی بطانیه و پفلغونی و مغرب پنطس و شمال غربی کیدکی و شمال و شمال شرقی لیکاونیه و فریجیه واقع است . لفظ غلاطیه از گالها یا کلاتی ، یعنی فرنگی مشتق است ، معدودی از طوایف ترکی تالتبوئی و تکتاسغی در سال 280 ق .م . مهاجرت کردند و به غلاطیه آمدند و با اهالی آنجا مخلوط شدند و مجموعاً بنام گلو گرسی یعنی فرانسوی یونان شهرت یافتند. در سال 189 ق .م . دولت روم بر آنان دست یافت لیکن تا 26 ق .م . وضع حکومت ایشان کما فی السابق باقی بود. نهایت خراجگذار دولت روم بودند. و در آن زمان اگوست غلاطیه را داخل مستملکات روم کرده حاکمی که لقب پروپرتیارداشت بر آنان گماشت . گاهگاهی قسمتهایی از ایالات دیگر ضمیمه ٔ غلاطیه میشد. در زمان سیر و مسافرت پولس کلمه ٔ غلاطیه هم به مملکت اصلی و هم به نواحی بزرگتری که ایالت غلاطیه و در تصرف دولت روم بود اطلاق میشد، و آنچه در اعمال رسولان 6/16 و 23/18 و رساله ٔ پولس به غلاطیان تعبیر شده مورد بحث است ، و دانستن اینکه این رساله در چه موقع و به کدام کلیسا نوشته شده بستگی به فهم همین نکته دارد. زبان غلاطیان مرکب از یونانی و غلاطی بود، و اینان همچنان بر عادت قدیم خود؛ یعنی عدم استقرار در یک محل مستمر بودند. این ناحیه از حیث حاصلخیزی و رونق تجارت معروف بود و مهاجران طوایف گوناگون در آن سکونت داشتند. یهودیان نیز در آنجا بسیار بودند. پولس بسیاری از ایشان را به دین عیسوی هدایت کرد و کلیسای چندی نیز ساخت . نخستین دفعه که پولس بدینجا آمد تخمیناً در سال 51 و 52 م . یعنی در سفر ثانی رسالتش بود، و چند سال بعد دفعه ٔ دیگر باز بدینجا آمد، و چنین مینماید که بعد از آن نامه ٔ غلاطیان رانوشت . در سفر نخستین اهالی آنجا دعوت او را پذیرفتند ولی چهار یا پنج سال بعد معلمان یهودی مژده ٔ حقیقی را به واسطه ٔ ارتباط با رسوم یهود منحرف و مغشوش ساختند و پولس از حال ایشان اطلاع تامی پیدا کرد. (از قاموس کتاب مقدس ص 636). رجوع به گالاثی و غلاتیا شود.