غلظة

غلظة. [ غ ِظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (اقرب الموارد). غَلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || درشتی کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). سختگیری . خشونت . (دزی ج 2ص 222) : ولیجدوا فیکم غلظة. (قرآن 123/9). || غلظة رجل ؛ سخت و قوی بودن مرد. || غلظة سنبله ؛ دانه برآوردن خوشه . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) گندگی . سطبری . درشتی . خلاف رقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غَلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || کینه و دشمنی ، یقال : بینهما غلظة؛ ای عداوة. (منتهی الارب ) (آنندراج ).