غلغله افکندن

غلغله افکندن . [ غ ُغ ُ ل َ / ل ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) یا غلغله فکندن ، شور و غوغا افکندن . فریاد و هایهوی برآوردن . غریو کردن . بانگ و آواز برآوردن . غلغله انداختن :
خیمه ازین دائره بیرون فکن
غلغله در عالم بی چون فکن .

امیرخسرو (از آنندراج ).

رجوع به غلغله انداختن و غلغل افکندن و غلغل انداختن شود.