غلنبه گولغتنامه دهخداغلنبه گو. [ غ ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) یا غلنبه گوی . آنکه غلنبه گوید. غلنبه باف . رجوع به غلنبه شود.