غمنده

غمنده . [ غ َ م َ دَ /دِ ] (ص مرکب ) (مخفف غم منده ). بمعنی غمگین و غم اندوز و غمناک و آزرده باشد. (برهان قاطع). غمناک . (انجمن آرا) (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ). اندوهگین . (فرهنگ اوبهی ). حزین . محزون . غمین . مغموم . مهموم :
جهانبخشا تو آن شاهی که باشد
ز نامت شادی جان غمنده .

شمس فخری .