غنوی

غنوی . [ غ َ ن َ ] (اِخ ) کعب بن سعدبن تیم بن مرة. وی از بنی غنی و شاعر دوره ٔ جاهلیت از طبقه ٔ دوم بود. دیباچه ٔ شعر او نغز است . معروفترین اشعار او بائیه ای است که در رثاء برادرش که در جنگ ذی قار به قتل رسید سروده است . مطلع آن این است :
تقول ابنة العبسی قد شبت بعدنا
و کل امری ٔ بعد الشباب یشیب .
وی به سال 10 هَ . ق . درگذشت . (از اعلام زرکلی چ 1347 هَ . ق . ج 3 ص 812).