غویر

غویر. [ غ ُ وَ ] (اِخ ) آبی است مربنی کلب را. (منتهی الارب ). آبی است متعلق به «کلب » که در زمین سماوه میان عراق و شام قرار دارد، و بقولی آبی است میان عقبه و قاع در راه مکه که در آن برکه ای و قبه هایی است متعلق به ام جعفر، و به زبیدیه معروف است . (از معجم البلدان ). رجوع به منتهی الارب شود.