غیاث الدین

غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) مسعودبن محمدبن ملکشاه ، مکنی به ابوالفتح . چهارمین از سلجوقیان عراق . او به سال 527 هَ . ق . به حکومت رسید و در همدان درگذشت . خلیل ادهم در «دول اسلامیه ص 216» گوید: غیاث الدین مسعود به سال 526 هَ . ق . بحکومت رسید و در 11 جمادی الاَّخر سال 547 هَ . ق . مرد. از القاب او قسیم امیرالمؤمنین است - انتهی . حمداﷲ مستوفی مرگ او را در رجب سال 547 نوشته است . (از معجم الانساب زامباور ج 2 ص 334). خواندمیر گوید: مدت سلطنت غیاث الدین مسعود 18 سال و مدت عمرش 45 سال بود و بسال 547 هَ . ق . درگذشت . (حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 522). رجوع به حبیب السیر صفحه ٔ مذکور، راحة الصدور راوندی ص 224 به بعد، کامل ابن اثیر ج 11 ص 72 و تتمة صوان الحکمة ص 129 و 151 (حاشیه ) شود.