غیاظ

غیاظ. [ غ َی ْ یا ] (ع ص ) بسیار غیظآرنده . بسیار خشمناک . صیغه ٔ مبالغه از غیظ. حضین بن منذر گوید :
و سمیت غیاظاً و لست بغائظ
عدواً ولکن للصدیق تغیظ.

(از لسان العرب ذیل غیظ).