غیبة

غیبة. [ غ َ ب َ ] (ع مص ) غایب شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). ناپدید شدن . (منتهی الارب ). دور شدن و ناپدید گشتن . جدایی . (اقرب الموارد). ضد حضور. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). غایب شدن . نادیداری . مقابل حضور. مقابل حضرت . غَیب . غِیاب . غُیوب . مَغیب . (اقرب الموارد). رجوع به غَیبَت شود. || در پس کسی بدی او را گفتن و غیبت کردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بد گفتن از پس . زشت یاد. در کسی در افتادن و در غیاب او بدی او گفتن . یاد کردن کسی دیگری را بر وجهی که اگر بشنود او را ناپسند آید. رجوع به غیبَة و غیبت شود.