غیب آموز

غیب آموز. [ غ َ / غ ِ ] (نف مرکب ) آنکه غیب آموزد. غیب آموزنده . رجوع به غَیب شود :
بر آن رهبان دیر افتاد راهش
که دانا خواند غیب آموز شاهش .

نظامی .