غیرت خوردن
لغتنامه دهخدا
غیرت خوردن . [ غ َ رَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) رشک بردن و رقابت کردن . غیرت داشتن . (ناظم الاطباء). غیرت بردن . غیرت آوردن . رجوع به غیرت و غَیرَة شود. || حفظ ناموس کردن . (ناظم الاطباء). تعصب و حمیت داشتن . رجوع به غیرت و غَیرَة شود.
