غیسانیلغتنامه دهخداغیسانی . [ غ َ نی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به غیسان . خوبروی خوش قامت گویی سرو سهی است در حسن قامت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). زیبارویی که در خوشی قامت بسان شاخه ٔ درخت باشد. (از اقرب الموارد).
