غیژلغتنامه دهخداغیژ. (اِ صوت ) در تداول عوام ، آواز طولانی تند رفتن چیزی سخت در هوا مانند آواز سنگ فلاخن .(از فرهنگ نظام ). حکایت صوت گلوله ٔ تفنگ و امثال آن گاه شکافتن هوا. غژ. رجوع به غژ شود. || (فعل امر) فعل امر از غیژیدن . رجوع به غیژیدن شود.