فاجه

فاجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ) دهان دره . بیرون شدن بخارات است از راه دهن . ابونصر نصیرای بدخشانی گوید :
ساقی ز شیشه ریز به ساغر شراب ناب
خصم نشاط فاجه و خمیازه شد مرا.

(آنندراج ).