فارقی

فارقی . [ رِ ] (اِخ ) مالک بن سعیدبن مالک ، مکنی به ابوالحسن . از قضات کشور مصر بود و پس از عزل عبدالعزیزبن محمد در سال 398 هَ . ق . سمت ولایت یافت ، و به تدریج منزلت او در نزد حاکم مصر بالا رفت و همنشین اوگردید و در جشن ها و روزهای سلام بهمراه او بر منبر میرفت . مردی فصیح ، بلیغ، آرام و موقر بود و به کار نیک رغبتی داشت . شش سال و هفت ماه بر مسند قضا بود. درگذشت او را در سال 405 نوشته اند. (از اعلام زرکلی ).