فاشغةلغتنامه دهخدافاشغة. [ ش ِ غ َ ] (ع ص ) برآینده و پوشاننده روی چیزی را. (از اقرب الموارد). || ناصیة فاشغة؛ موی پیشانی پراکنده و پریشان . (منتهی الارب ).
