فاش گشتن

فاش گشتن . [ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) آشکار شدن :
به شهر اندرون آگهی فاش گشت
که بهرام شد کشته و درگذشت .

فردوسی .

غیب و آینده برایشان گشت فاش
ذکر ماضی پیش ایشان گشت لاش .

مولوی .

حاتم طایی به کرم گشت فاش
گر کرمت هست ،درم گو مباش .

خواجو.

رجوع به فاش شود.