فاطمةلغتنامه دهخدافاطمة. [ طِ م َ ] (اِخ ) دختر احمدبن سلطان صلاح الدین ایوبی . به روایت فقه و حدیث در زمان خود مشهور بود. زندگانیش میان سالهای 597 و 678 هَ . ق . بوده است . (از اعلام زرکلی ج 2 ص 763).
