فاطمةلغتنامه دهخدافاطمة. [ طِ م َ ] (اِخ ) دختر حسین بن علی بن ابی طالب که از ام اسحاق دختر طلحةبن عبداﷲ تمیمی زاده شد. (از خیرات حسان اعتمادالسلطنه ص 5). رجوع به حبیب السیر چ سنگی ج 1 ص 223 شود.
