فبهالغتنامه دهخدافبها. [ ف َ ب ِ ] (ع صوت مرکب ) بسیارخوب . فنعم المطلوب . (یادداشت بخط مؤلف ). این ترکیب خلاصه ٔ جمله «فبها المراد» است : اگر بار یابمی فبها و نعم و اگر نه بازگردم . (تاریخ بیهقی ).
