فتل

فتل . [ ف َ ] (ع مص )تافتن چیزی را. || روی گردانیدن از کسی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || برگشته رای کردن کسی را. (منتهی الارب ) (لسان العرب ). || آواز خواندن بلبل . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || سپسایگی برگردانیدن . || درپی فریب رفتن . || (اِ) آنچه برگ نباشد و قائم مقام برگ گردد. || گیاه تافته برگ که گشاده نشود. || آواز هزار. (منتهی الارب ).