فتنه شدن
لغت‌نامه دهخدا
فتنه شدن . [ ف ِ ن َ / ن ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) مفتون شدن . (یادداشت بخط مؤلف ). فریفته شدن . سخت پای بند گشتن :
بر خواب و خورد فتنه شدستند خرس وار
تا چند گه چون او بخورند و فرومرند.
فتنه فروکشتن از او دلپذیر
فتنه شدن نیز بر او ناگزیر.
ابتدای توبه ٔ او آن بود که بر کنیزکی فتنه شد چنانکه قرار نداشت .... (تذکرةالاولیاء عطار). رجوع به فتنه شود.
بر خواب و خورد فتنه شدستند خرس وار
تا چند گه چون او بخورند و فرومرند.
ناصرخسرو.
فتنه فروکشتن از او دلپذیر
فتنه شدن نیز بر او ناگزیر.
نظامی .
ابتدای توبه ٔ او آن بود که بر کنیزکی فتنه شد چنانکه قرار نداشت .... (تذکرةالاولیاء عطار). رجوع به فتنه شود.
