فتیان

فتیان . [ ف ِت ْ ] (اِخ ) ابن علی اسدی ، معروف به شهاب شاغوری (532 هَ . ق . / 1137 م . - 615 هَ . ق . / 1218م .). ادیب و شاعر بود. به گروهی از سلاطین پیوست و آنان را بستود و فرزندان آنها را تعلیم کرد. نشاءة و وفات او در دمشق بود و منسوب به شاغور از توابع آن است . او را دیوان شعری است . (از اعلام زرکلی ج 2 ص 767).