فحشاء

فحشاء. [ ف َ ] (ع اِمص ، اِ) معصیت زشت . (ترجمان علامه جرجانی ) (مجمل اللغه ). بدی که از حد درگذرد. (زمخشری ). زشت کاری . (ربنجنی ). هو ما ینفرعنه الطبع السلیم و یستنقصه العقل المستقیم . (تعریفات ). || زنا. (منتهی الارب ). || نابکاری . (تفلیسی ). || بی فرمانی . (ربنجنی ). || زفتی در اداء زکات . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || فاحشه . (اقرب الموارد).