فرائین
لغتنامه دهخدا
فرائین . [ ف َ ] (اِخ ) یکی از پادشاهان ایران قدیم که او را گراز نیز گفتندی . (ولف ) :
فرائین چو تاج کیان برنهاد
همی گفت چیزی که آمَدْش یاد.
در مأخذ دیگری نام وی دیده نشد.
فرائین چو تاج کیان برنهاد
همی گفت چیزی که آمَدْش یاد.
فردوسی .
در مأخذ دیگری نام وی دیده نشد.