فرابستن

فرابستن . [ ف َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بستن . با دقت بستن :
دل از دنیا بردار به خانه بنشین پست
فرابند در خانه ، به فلج و به پژاوند.

رودکی .

رجوع به بستن شود.
- در فرابستن ؛ مسدود کردن . پیش کردن در :
دل از دنیا بردار و به خانه بنشین پست
فرابند در خانه به فلج و به پژاوند .

رودکی .