فرابسته
لغت‌نامه دهخدا
فرابسته . [ ف َ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب )زیادت بود. (فرهنگ اسدی چ عباس اقبال ) :
ای جای جای کاسته به خوبی
باز از تو جای جای فرابسته .
مؤلف در حاشیه ٔ نسخه ٔ چاپ مأخذ فوق حدس زده اند که صحیح آن «فزایسته » باشد، و صحت این حدس قطعی به نظر میرسد.
ای جای جای کاسته به خوبی
باز از تو جای جای فرابسته .
دقیقی (از اسدی ).
مؤلف در حاشیه ٔ نسخه ٔ چاپ مأخذ فوق حدس زده اند که صحیح آن «فزایسته » باشد، و صحت این حدس قطعی به نظر میرسد.
