فراتینلغتنامه دهخدافراتین . [ ف َ ] (اِ) گفتار و سخن آسمانی ، چه فراتین نواد بمعنی آسمانی زبان است . به لغت زند و اوستا نوادر زبان را گویند. (برهان ). و تبدیل فرازین است که از دساتیر نقل شده است . (آنندراج ) (انجمن آرا).
