فراخ ابرویی

فراخ ابرویی . [ ف َ اَ ] (حامص مرکب ) به عشرت گذراندن وبا مردم به شکفتگی برخوردن . (آنندراج ) :
چو بنمود شاه از سر نیکوی
بدان تنگ چشمان فراخ ابروی .

نظامی .

رجوع به فراخ آبرویی شود.