فرازرفتن

فرازرفتن . [ ف َ رَ ت َ ] (مص مرکب ) نزدیک رفتن :
به شاهنامه بر ار هیأت تو نقش کنند
ز شاهنامه به میدان رود به جنگ فراز.

سوزنی .

نازنین را ز سر برون شد ناز
پیش آن زخم خورده رفت فراز.

نظامی .

نرود مرغ سوی دانه فراز
چون دگر مرغ بیند اندر بند.

سعدی .

رجوع به فراز شود.