فراغت خانه
لغتنامه دهخدا
فراغت خانه . [ ف َ غ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خلوت خانه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
کنیز هوشمند از جای برخاست
فراغت خانه ٔ دیگر بیاراست .
رجوع به فراغت شود.
کنیز هوشمند از جای برخاست
فراغت خانه ٔ دیگر بیاراست .
بیانی (از آنندراج ).
رجوع به فراغت شود.