فراوارلغتنامه دهخدافراوار. [ ف َ ] (اِ) بالاخانه ٔ تابستانی را گویند و به این معنی به حذف الف اول هم آمده است که فروار باشد. (برهان ). فربال . فرباله . پروار. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به پروار شود.
