فراگه
لغتنامه دهخدا
فراگه . [ ف ِ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رودحله ٔ بخش گناوه ٔ شهرستان بوشهر، واقع در 57هزارگزی جنوب خاوری گناوه و کنار رودحله . ناحیه ای است واقع در جلگه و گرمسیر و مرطوب که دارای 309 تن سکنه است . اهالی به کشاورزی گذران میکنند.راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).