فرخالغتنامه دهخدافرخا. [ ف َرْ رُ ] (صوت ) نیکا. مبارکا. خوشا. ای بس فرخ . زهی فرخی . (یادداشت به خط مؤلف ) : کار اگر رنگ و بوی دارد و بس حبذا چین وفرخا فرخار.سنایی .
