فردسة

فردسة. [ ف َ دَ س َ ] (ع مص ) نیک پر کردن خنور را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بر زمین افکندن و به زمین زدن . (منتهی الارب ). نیک بر زمین افکندن ، یا بر زمین افکندن کسی را. (اقرب الموارد). || (اِمص ) گشادگی و فراخی . (منتهی الارب ). سعة. (اقرب الموارد).