فرد

فرد. [ ف َ رِ / ف َ رَ ] (ع ص ) یکتا و یگانه . (از منتهی الارب ). واحد و در این معنی فَرْد، به سکون راء، جایز نیست . (از اقرب الموارد).
- سیف فرد ؛ شمشیر باجوهر و بی عدیل . (منتهی الارب ).
- شی ٔ فرد ؛ چیز یگانه . (منتهی الارب ).
|| بی مانند و بی نظیر. (از منتهی الارب ).