فرنبغ

فرنبغ. [ ف َ رَم ْب َ ] (اِخ ) از: فر (به معنی شکوه ) + بغ (به معنی خدا). نام یکی از سه آتشکده ٔ بزرگ ایران کهن و به معنی آتش شکوه خدایی است . محل این آتشکده کاریان فارس بوده است . (از خرده اوستا ص 139). رجوع به آذرفرنبغ شود.