فروغمندی

فروغمندی . [ ف ُ م َ ] (حامص مرکب ) درخشانی . نورانی بودن :
پیشانیش از فروغمندی
صبح دو جهان بسربلندی .

شیخ ابوالفیض فیضی (از آنندراج ).