فرولنگیدن

فرولنگیدن . [ ف ُ ل َ دَ ] (مص مرکب ) لنگیدن :
بمسجد خواند ار مؤذن چو کرکس زآن فرولنگی
دوی چون گرگ پویان گر به گرگان خواندت سلطان .

ناصرخسرو.

رجوع به لنگیدن شود.