فروپوشیدن

فروپوشیدن . [ف ُ دَ ] (مص مرکب ) به تن کردن . پوشیدن :
چون برآهنجی شمشیر و فروپوشی درع
پشت روی سپهی ، اصل فروع ظفری .

فرخی .

|| نهفتن و پنهان کردن و مخفی ساختن . (ناظم الاطباء) :
ور کریمی دو صد گنه دارد
کرمش عیبها فروپوشد.

سعدی (گلستان ).

رجوع به پوشیدن شود.